Odi bloglezers
Blijf op de hoogte en volg Karin
21 Augustus 2013 | Suriname, Paramaribo
Odi bloglezers,
Na dik 3 uren vertraging toch ook op het Zandarij airport aangekomen in Suriname. Vervolgens opgehaald door mijn stagecoach en Mark, voorgaande stagiair van mijn stagebedrijf. Meteen doorgereden naar het huisje, wat er goed uit ziet! Spullen er neergezet en de eerste Surinaamse versnaperingen genomen bij mijn stagebedrijf.
Het is zo’n 9 uren vliegen, maar dan heb je ook wat. Je kan gerust zeggen dat er heel wat op je afkomt de eerste dagen. De duidelijk verschillende culturen, het klimaat, met minder genoegen nemen, het ‘leven’ op straat, het verkeer wat kriskras door elkaar rijdt, de vele dieren die hier op straat zwerven en ga zo maar door. In het donker aankomen is dan ook niet aan te raden, dan krijg je namelijk echt te maken met de befaamde cultuurschok. Als je, zoals ik, de volgende ochtend dan toch, ietwat geschrokken en twijfelend of dit wel de juiste keuze was, wakker wordt, zie je hoe mooi het hier eigenlijk is.
En ja, het weer is ook even wennen. Van een magere 16 graden uit Nederland, naar -60 in de lucht en vervolgens 32 graden in Suriname. Maar het is prima te doen, helaas af en toe wel wat plakkerig, zo zonder airco in je huis. Ik kan nu al zeggen, dat bijna alle kleren die ik heb meegenomen uit Nederland, met een sneltrein weer huiswaarts kunnen.
Voor wie Suriname niet kent, er nog nooit over heeft gehoord en benieuwd is waar ik nou eigenlijk terecht ben gekomen, heb ik hieronder ‘Suriname in het kort’ beschreven en natuurlijk … wat kom ik hier doen ?!
Suriname heeft zo’n 9 bevolkingsgroepen, ieder hun eigen taal en gewoonten. Naast de ‘eigen taal’ wordt er veelal Nederlands en Sranan Tongo gesproken. De taal is even wennen, het komt anders over dan dat we in Nederland gewend zijn; directer, met een lekker Surinaams accentje en minder woorden. Een woordenboek van Nederlands - Sranan Tongo ligt hier gelukkig al, want me begrijpen doen ze hier niet. Zo ga je voor roti naar een restaurantje.. en vervolgens zit je dan aan de kip met friet.
De munteenheid is SRD, Surinaamse Dollar, maar er kan veelal ook met US Dollars en Euro’s worden betaald. Het openbaar vervoer is ook even wennen, kleine volle busjes, bushaltes wat eigenlijk geen bushaltes te noemen zijn, bussen die niet vertrekken op vertrektijden, maar pas vertrekken wanneer de bus vol is en taxi’s waarbij je moet weten bij welke maatschappij je beter wel en niet in kan stappen.
In Suriname komt het er dus eigenlijk op neer, no spang, maak je niet druk. Tijd? Wat is tijd. Het begrip ‘te laat komen’ zal hier niet veel worden gebruikt. Even wennen dus, als Nederlander die gewend is aan regeltjes en vergeleken met hier een behoorlijke stresskip is.
En wat kwam ik hier nou doen .. ik doe het op zijn Surinaams. Ik neem mijn tijd en ga eerst rustig Suriname verkennen en vakantie vieren. Tijdens mijn eerste dag hier, heb ik meteen bij het bedrijf kennis gemaakt met een gedeelte van het personeel en een lid van mijn toekomstige projectteam. Er is nog kort gesproken over mijn stage-opdracht. Zodra ik start met mijn stage wordt er een projectteam opgezet, deze zal zich richten op de haccp, iso regels (voedselveiligheid) en overige verbeterpunten binnen twee soortgelijke bedrijven. Daarnaast is het de bedoeling dat ik me bezighoud met de marketing.
Maar nu eerst.. ! Dolfijnen spotten, de jungle in, resorts bezoeken en meer. Klinkt aardig toch?
Binnenkort zal ik wat fotootjes plaatsen (waarschijnlijk op facebook) van het huisje. Foto’s van Suriname zelf zullen nog even op zich moeten laten wachten, eerst maar aankijken of ik met mijn apparatuur wel over straat kan!
Ciao Ciao
Karin
Ps. Mijn skype is karin-de-jager, voeg me maar even toe of mail me bij vragen e.d. ‘karindejager30@hotmail.com’ !
Na dik 3 uren vertraging toch ook op het Zandarij airport aangekomen in Suriname. Vervolgens opgehaald door mijn stagecoach en Mark, voorgaande stagiair van mijn stagebedrijf. Meteen doorgereden naar het huisje, wat er goed uit ziet! Spullen er neergezet en de eerste Surinaamse versnaperingen genomen bij mijn stagebedrijf.
Het is zo’n 9 uren vliegen, maar dan heb je ook wat. Je kan gerust zeggen dat er heel wat op je afkomt de eerste dagen. De duidelijk verschillende culturen, het klimaat, met minder genoegen nemen, het ‘leven’ op straat, het verkeer wat kriskras door elkaar rijdt, de vele dieren die hier op straat zwerven en ga zo maar door. In het donker aankomen is dan ook niet aan te raden, dan krijg je namelijk echt te maken met de befaamde cultuurschok. Als je, zoals ik, de volgende ochtend dan toch, ietwat geschrokken en twijfelend of dit wel de juiste keuze was, wakker wordt, zie je hoe mooi het hier eigenlijk is.
En ja, het weer is ook even wennen. Van een magere 16 graden uit Nederland, naar -60 in de lucht en vervolgens 32 graden in Suriname. Maar het is prima te doen, helaas af en toe wel wat plakkerig, zo zonder airco in je huis. Ik kan nu al zeggen, dat bijna alle kleren die ik heb meegenomen uit Nederland, met een sneltrein weer huiswaarts kunnen.
Voor wie Suriname niet kent, er nog nooit over heeft gehoord en benieuwd is waar ik nou eigenlijk terecht ben gekomen, heb ik hieronder ‘Suriname in het kort’ beschreven en natuurlijk … wat kom ik hier doen ?!
Suriname heeft zo’n 9 bevolkingsgroepen, ieder hun eigen taal en gewoonten. Naast de ‘eigen taal’ wordt er veelal Nederlands en Sranan Tongo gesproken. De taal is even wennen, het komt anders over dan dat we in Nederland gewend zijn; directer, met een lekker Surinaams accentje en minder woorden. Een woordenboek van Nederlands - Sranan Tongo ligt hier gelukkig al, want me begrijpen doen ze hier niet. Zo ga je voor roti naar een restaurantje.. en vervolgens zit je dan aan de kip met friet.
De munteenheid is SRD, Surinaamse Dollar, maar er kan veelal ook met US Dollars en Euro’s worden betaald. Het openbaar vervoer is ook even wennen, kleine volle busjes, bushaltes wat eigenlijk geen bushaltes te noemen zijn, bussen die niet vertrekken op vertrektijden, maar pas vertrekken wanneer de bus vol is en taxi’s waarbij je moet weten bij welke maatschappij je beter wel en niet in kan stappen.
In Suriname komt het er dus eigenlijk op neer, no spang, maak je niet druk. Tijd? Wat is tijd. Het begrip ‘te laat komen’ zal hier niet veel worden gebruikt. Even wennen dus, als Nederlander die gewend is aan regeltjes en vergeleken met hier een behoorlijke stresskip is.
En wat kwam ik hier nou doen .. ik doe het op zijn Surinaams. Ik neem mijn tijd en ga eerst rustig Suriname verkennen en vakantie vieren. Tijdens mijn eerste dag hier, heb ik meteen bij het bedrijf kennis gemaakt met een gedeelte van het personeel en een lid van mijn toekomstige projectteam. Er is nog kort gesproken over mijn stage-opdracht. Zodra ik start met mijn stage wordt er een projectteam opgezet, deze zal zich richten op de haccp, iso regels (voedselveiligheid) en overige verbeterpunten binnen twee soortgelijke bedrijven. Daarnaast is het de bedoeling dat ik me bezighoud met de marketing.
Maar nu eerst.. ! Dolfijnen spotten, de jungle in, resorts bezoeken en meer. Klinkt aardig toch?
Binnenkort zal ik wat fotootjes plaatsen (waarschijnlijk op facebook) van het huisje. Foto’s van Suriname zelf zullen nog even op zich moeten laten wachten, eerst maar aankijken of ik met mijn apparatuur wel over straat kan!
Ciao Ciao
Karin
Ps. Mijn skype is karin-de-jager, voeg me maar even toe of mail me bij vragen e.d. ‘karindejager30@hotmail.com’ !
-
21 Augustus 2013 - 11:39
Jan En Annie:
Erg leuk verslag. Geeft een prima indruk van de wereld waarin je terecht gekomen bent.
Ga zo door.
Liefs Hait en Mem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
